از صمیم قلب و با گریه مینویسم
دو سال پیش، بعد از اعلام نتایج ریاست جمهوری، روز شنبه در تهران بعضی از مردم در اعتراض به نتایج انتخابات به خیابان ها آمدند
به من ربطی نداشت چون من به هیچکدام رای ندادم، اما سه شنبه هان هفته تعدادی از هم میهنانم را در میدان آزادی کشتند
روز پنج شنبه در میدان توپ خانه برای تحسن شرکت کردم ، بخاطر اینکه بایست به حکومت آخوندی نشان میدادم که تا زمانی که درگیری لفظی بین 2 کاندید هست، به من که رای ندادم ربطی ندارد. اما در برابر قتل هم میهنانم نمی توانستم ساکت بنشینم
در روز جمعه همان هفته، آقای خامنه ای در نماز جمعه تحدید کرد که اگر به خیابان ها بیایید، کشته میشوید
اینجا بود که دیگر مورد موسوی و کروبی و احمدی نژاد نبود. دیکتاتور بود که مستقیم تحدید میکرد اگر بیرون بیایید کشته میشوید
میدانستم که روز شنبه خونینی در پیش است، از صبح ساعت 5 صبح بیدار بودم و برای خودم گریه میکردم. چون فکر میکردم که کشته میشوم. با گریه وصیت نامه ام را به دوستم در آمریکا ایمیل کردم
یک ایمل هم به دبیرخانه شاهزاده فرستادم که تو رو خدا از ما در جوامع بین ملل حمایت کن و اگر من مردم گروه خواصی نگوید که طرفدار کروبی یا موسوی بود. من عاشق هم میهنانم بودم و طرفدار شاهزاده رضا پهلوی
من طرفدار موسوی نبودم، اما بایست کنار سایر هم میهنانم بودم، نمی تونستم تنها شون بگذارم یا خودم رو گول بزنم که من مبارزه اینترنتی میکنم. همانطور که ندا نتوانست و با این حال که طرفدار موسوی نبود ولی برای مردم آمد، او برای ما آمد
وقتی شعار مرگ بر دیکتاتور میدادیم کسی از من نمی پرسید که چه مرام و مسلکی دارم، آن زمان همه ما به ایران فکر میکردیم و دست همیدگر را میفشردیم. من شخصا با گروه مجاهدین موافق نیستم، اما اون زمان در خیابان واقعا برایم مهم نبود که ایرانی کنار من کیست، تا الان چه کتابهای خوانده یا تحت تاثیر کدام گروه سیاسی بوده است. او آزادی خواه بود و من از صمیم قلب دست به دست او داده بودم
در آخر اینکه بیایید با هر مرام و مسلک و گروهی که هستیم، اگر مبنای آزادی و دموکراسی بر مبنای حقوق بشر در سر داریم و حکومت سکولار بیایید متحد شویم
اگر گروهای سیاسی ارث پدرشان را از ایران بی جان نمیخواند ( سلطنت طلب ها) و گروهای دیگر غنایم جنگی خود را ازانقلاب 57 نمی خواهند( جبهه ملی مصدقی ها و مجاهدین) بیایند و با هم اتحاد کنند. تحت هر نامی با هم اتحاد کنند
اگر بزرگان سیاسی نمیتوانند بابت منافع گروهی و شخصی با هم اتحاد کنند، هر یک از ایرانیان به خاطر ایران با هم متحد شوند. بیاید این از بحث تاریخی معاصر که دور باطلی هست جلوگیری کنیم و دست یکدیگر را برای آزادی ایران بفشاریم
و نوع حکومت آینده را به رای مردم واگذاریم
جاوید ایران
